Gerekli şeyler:
Mahkemece verilmiş, kesinleşmiş boşanma kararı, (evlilik ölüm ile bitmişse ölüm belgesi)mahkeme kararının kesinleşme şerhi ve Hollanda makamlarınca verilmiş Apostille şerhi. Türkçe tercümeyi Türkiye’de de yaptırabilirsiniz Hollanda’da da. Türkiyede yaptırılan tercüme noter onaylı olmalıdır.
Kesinleşmemiş kararlar, mahkeme harici makamların verdiği kararlar (belediye, noter vsvs) mahkeme müdürünün veya hakimin ıslah imzasını ve mühürünü taşımayan kararlar Türkiye’de işleme konulmamaktadır. Bu evraklar hazırsa boşanma kararı tanınabilir.
Tanıma dava yoluyla olacaksa da nüfusta tanıma şeklinde yapılacaksa da özel yetkili vekaletname gerekmektedir.
1-Taraflardan birisi yabancı uyrukluysa:
Taraflardan biri baştan beri Türk vatandaşlığı ile bağlantısı yoksa veya mavi kartla vatandaşlıktan çıkmışsa, Türk uyruğu taşıyan kişi bizzat veya avukatı aravcılığıyla nüfusta kararı tanıtabilir. Yabancı uyruktaki kişinin iştirakine gerek yoktur.
Bu idari işlem, kararın nüfusa işlenmesine yarar. Boşanılan eşten tazminat tahsili gibi bir konudaki kararın Türkiye’de geçerli olması için TENFİZ gereklidir.
2-Taraflardan ikisi de Türk uyrukluysa
a-Nüfus müdürlüğü veya konsolusluğa beyaber gidip kararı tanıtabilirler.
Bu bir idari işlemdir ve nüfusta tarafların birbirinden boşandığının işlenmesine yarar. Maddi edimli kararlar için Türkiye’de işlem yapılacaksa tenfiz davası açılması gerekir.
b-Taraflardan biri iştirak etmeyebilir. Bu durumda Türkiye’de tanıma davası açılmalıdır.
Tanıma davası, davalının yerleşim yeri mahkemesinde, Türkiye’de yerleşim yeri yoksa Ankara İstanbul ve İzmir mahkemelerinde açılabilir.
Davayı, Yabancı Mahkeme tarafından verilen kararın tenfiz edilmesinde hukuki yararı bulunan herkes, tenfiz isteminde bulunabilir.
Tanıma davası tenfiz davası ile birlikte açılabilir.
Tenfiz davası için Türkiye’ye gelmeniz gerekmez. Hollanda’dan yollayacağınız vekaletle avukatınız dava açılabilir.
Kanuni dayanak:
Milletler Arası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 54. Maddesine göre Yetkili mahkeme tenfiz kararını aşağıdaki şartlar dâhilinde verir:
a) Türkiye Cumhuriyeti ile ilâmın verildiği devlet arasında karşılıklılık esasına dayanan bir anlaşma yahut o devlette Türk mahkemelerinden verilmiş ilâmların tenfizini mümkün kılan bir kanun hükmünün veya fiilî uygulamanın bulunması.
b) İlâmın, Türk mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş olması veya davalının itiraz etmesi şartıyla ilâmın, dava konusu veya taraflarla gerçek bir ilişkisi bulunmadığı hâlde kendisine yetki tanıyan bir devlet mahkemesince verilmiş olmaması.
c) Hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması.
ç) O yer kanunları uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun bir şekilde çağrılmamış veya o mahkemede temsil edilmemiş yahut bu kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilmiş ve bu kişinin yukarıdaki hususlardan birine dayanarak tenfiz istemine karşı Türk mahkemesine itiraz etmemiş olması.
Tenfiz için karşılıklılık (mütekabiliyet) şartı varken tanıma için mütekabiliyet şartı yoktur.
